De Koning van het heelal hoort bij een koninkrijk dat van een andere orde is dan de wereldse koninkrijken die wij kennen.
Terecht is er de laatste dagen veel sprake van beveiliging van de grenzen. We moeten de deuren niet wijd open zetten voor schurken die ons naar het leven staan. De aandacht voor de grenzen geeft scherp aan dat een land in de eerste plaats uit een lap grond bestaat.
Daarin verschilt het koninkrijk Gods. Wij vieren vandaag dat de Christus de koning van het heelal is. Dat is een rijk zonder grenzen. Het is overal en het wordt zichtbaar op de plaatsen waar de mensen liefdevol samenleven en alles voor elkaar over hebben.
We zien dat verschil haarscherp in het evangeliestukje van vandaag. Pontius Pilatus staat daar als het beeld van de wereldlijke macht, op alle niveaus. En Jezus staat er als de Koning van het heelal. De ene woont in een groot huis, heeft soldaten, een geldkist en vooral veel macht; de andere staat geboeid, is alleen en bezit niets. De ene zal de andere laten geselen en kruisigen; de andere zal door dat geweld om het leven komen.
Wij geloven dat het de Koning van het heelal is die zegeviert. Hij gaat ons voor over de ultieme grens tussen leven en dood. Hij laat zijn rijk zonder land hier en nu beginnen, daar waar liefde gebeurt.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.